Reisverslag Bali

Hallo allemaal,

Hierbij het verslag van het laatste deel van mijn reis. Allereerst allemaal zeer bedankt voor de leuke reacties, dat waardeer ik erg!!

Ik ga snel verder waar ik was gebleven.

Dag 18
We hebben ’s morgens vanuit Ubud een 3 uur durende mountainbiketocht gemaakt over het eiland. We fietsen hierbij door de rijstvelden en hebben onderweg een tempel bezocht en een Balinese basisschool. ’s Middags zijn we met een deel van de groep gaan raften op de Ayun-rivier. Met 2 boten met 4 man gingen we 10 km de rivier af en kwamen onderweg bij een waterval. Op wat water gevechten na is geen van ons (helaas) omgekiept.

Dag 19
De volgende dag hebben we een rondleiding over een rijstveld (Sawa’s) gehad en uitleg gekregen over het irrigatiesysteem van de sawa’s. Vervolgens zijn we naar de koffieboerderij geweest waar ze de beruchte en één van de duurste koffiesoort ter wereld produceren; genaamd de kopie loewak of civetkoffie. Deze koffie is niet duur omdat de koffiebessen zo zeldzaam, maar door het speciale productieproces. De koffiebes wordt namelijk eerst verbouwd op plantages en wordt vervolgens gegeten door de loewak of civetkat. Het vruchtvlees wordt daarbij verteerd in de maag van het beest maar de pitten blijven intact. De pitten worden hierna teruggevonden in de ontlasting van het dier en worden na het wassen licht geroosterd. Doordat de pitten moeilijk te vinden zijn in de ontlasting, is de prijs zeer hoog en heeft de koffie een exclusief karakter. We betaalden dan ook bijna €15 voor een kopje van deze koffie. Ik had hem voortijd al een paar keer gehad en wist dan ook dat de smaak het geld in mijn ogen zeker niet waard is. Het is puur het verhaal dat de koffie ‘bijzonder’ maakt.

Na de koffieboerderij zijn we naar een woodcarving (houtsnijwerk) bedrijf geweest. Echt te gek om te zien wat ze daar allemaal met hout kunnen maken. Van enorme Jesus-beelden, krokodillen tot aan dagelijkse gebruiksvoorwerpen, en echt alles met de hand. Vervolgens zijn we naar een grote tuinentempel geweest en hebben we de Tanah Lot bezocht. De Tanah Lot is een Balinese tempel aan de westkust van Bali en is een van de meest bezochte toeristische attracties van Bali. De tempel ligt in de zee boven op een rots. In de tempel ben ik samen met de andere toeristen nog even gezegend. Je moest eerst je gezicht wassen, waarna er rijst op je voorhoofd werd geplakt en je vervolgens een bloempje achter je oor kreeg. Heb ik dat ook een keer meegemaakt :-). Aan het eind van de middag zijn we naar de zee geweest in de plaats Sanur (in het zuiden van Bali). De zee was heel ondiep (tot 100 meter kon je gewoon staan) en ik heb nog nooit in zo’n warme zee gezwommen. Geen zee om lekker in af te koelen.

Dag 20
De volgende dag hebben we gesnorkeld in Padang. We werden opgehaald met een taxi en na een rit van 1 uur stapten we over in een kleine catamaran (boot) om naar een ander deel van de kust te varen. De boot meerde een stuk voor de kust aan en we kregen een zakje met brood mee. Ik lag nog geen 3 seconden in het water of de vissen kwamen als een gek op m’n broodzakje af. Tijdens het snorkelen hebben we dan ook veel mooie vissen gezien.
Na terugkomst hebben we gerelaxt aan het strand. ’s Avonds hebben we een afscheidsdiner gehad met de reisgroep en reisleider aan het strand in een Raggage-bar met live-muziek. Zoals verwacht zeer gezellig natuurlijk :-).

Dag 21
De laatste dag met de groep was aangebroken. ’s Ochtends ben ik eerst met een reisgenoot gaan jetskiën over het water. Lekker met 60 km over de golfen jagen. Ik kan het iedereen aanraden :-).
De rest van de dag hebben we vooral in de schaduw gezeten met de groep. Met 34 graden en een enorm hoge luchtvochtigheid was het te warm om activiteiten te ondernemen. Aan het eind van de middag is de groep afgereisd naar het vliegveld en heb ik afscheid van ze genomen. Was toch wel apart om afscheid te nemen want je hebt 3 weken heel intensief samengereisd. Anderzijds was het ook wel lekker om weer even tijd voor jezelf te hebben want de 3 weken waren door het volle programma wel slopend.

De laatste week ben ik ‘alleen’ op Bali verbleven. Na het uitzwaaien op het vliegveld ben ik doorgegaan naar Villa Samuan in Seminyak, het super 5-sterren verblijf van mijn oud-buren Hans & Rien. Vanuit hier heb ik het eiland verder verkend. Ik heb deze week surfles gehad. Het ging behoorlijk goed en het surfen viel mij niet eens tegen als beginner.
Ook ben ik naar een Kecak-voorstelling in Uluwatu geweest. Dit is een rituele dans waarbij de dansers in een soort trance raken door zang en roeping. De kecak-groep bestaat uit een grote groep mannen die in een cirkel zitten en met handen en armen deinende bewegingen maken. Daarbij ‘zingen’ ze de constant de klank ‘tjak’ in verschillende ritmes en tempo’s door elkaar. Heel apart om te zien. Hierbij een link van een filmpje van deze dans om een beeld te krijgen (https://www.youtube.com/watch?v=E55dQXdiIms).
Tijdens mijn verblijf op Bali ben ik nog 3 dagen naar het Gili-eiland ‘Trawangan’ geweest. Na een boottocht van 2,5 uur kwam ik aan op dit eiland. Op dit eiland zijn er geen wegen en er bevindt zich geen gemotoriseerd verkeer. Vervoer vindt alleen plaats met de fiets en paard en wagen. Binnen 2 uur kun je dan ook om het hele eiland lopen.
Overdag is iedereen aan het snorkelen, duiken, zonnen of wandelen. ’s Avonds slentert iedereen over de lange boulevard aan de oostkust. Langs de hele kustlijn bevinden zich verschillende restaurantjes en barretjes waar je heerlijk kunt barbecueën. ’s Avonds zijn er veel disco’s en spelen diverse bandjes. Hier heb ik dan ook goed gebruik van gemaakt. Verder heb ik op Gili Trawangan weer gesnorkeld (met schildpadden), gewandeld en gerelaxt.
In tegenstelling tot een relaxte bootreis op de heenweg, was de terugreis van Gili Trawangan wel wat heftiger. Door de grote golfen kwam de boot telkens omhoog en ‘klapte’ op het water. Ik was in Indonesië onderhand wel wat gewend maar dit ging behoorlijk hard. Een aantal ouderen naast mij vonden het dan ook wat minder leuk :-).

Terug van Gili Trawangan heb ik nog 2 nachten gelogeerd bij Hans & Rien waarna mijn reis alweer ten einde was.

Terugkijkend heb ik heel wat opgestoken tijdens deze reis. Zo heb veel cultuurverschillen ontdekt tussen ons als Europeanen en Indonesiërs. Hieronder de belangrijkstel ervaringen die mij het meest zijn bijgebleven.
- Toen ik net in Indonesië aankwam viel mij meteen het enorm drukke verkeer op. In mijn ogen was het een ongeorganiseerde boel op de weg en ‘reed iedereen maar wat door elkaar’. Maar juist dat is hier zo mooi. Waar in Nederland direct een gebaar gemaakt wordt (een middelvinger opgestoken wordt bijvoorbeeld) wanneer je geen voorrang geeft, rijden ze hier rustig doorrijden en uiten hun onvrede niet. Iedereen gunt elkaar voorrang in het verkeer en als voetganger kun je vrijwel overal oversteken. Dat is erg mooi om te zien.
- De Indonesiërs zijn zeer vriendelijk en open. Ze spreken je altijd vriendelijk aan en zullen nooit snel kwaad worden. Ze lachen dan ook vaak om hun eigen fouten. Het tonen van je kwaadheid wordt opgevat als een teken van zwakte en een glimlach is hun sterkste wapen vertelde de gids. De bevolking is dan ook bijzonder gevoelig voor gezichtsverlies.
- Bali telt een enorm aantal tempels en alles staat in het teken van Hindoeïsme lijkt het. Men houdt heel veel ceremonies en doet regelmatig opofferingen. 1/3 van het loon van een Balinees gaat uit naar het Hindoeïsme
- ‘Que Sera, Sera (whatever will be, will be)’ is het motto van veel Indonesiërs. Indonesiërs leven meer in het hier en nu en maken zich (veel) minder druk over de toekomst.